ทำไมกระจกถึงดับ?

การดับแก้วคือการให้ความร้อนแก่ผลิตภัณฑ์แก้วจนถึงอุณหภูมิเปลี่ยนผ่าน T ซึ่งสูงกว่า 50~60 C จากนั้นทำให้เย็นลงอย่างรวดเร็วและสม่ำเสมอในตัวกลางทำความเย็น (ตัวกลางดับ) (เช่น การดับด้วยอากาศ การดับด้วยของเหลว เป็นต้น) ชั้นและชั้นพื้นผิวจะสร้างการไล่ระดับอุณหภูมิขนาดใหญ่ และความเครียดที่เกิดขึ้นจะคลายตัวเนื่องจากการไหลของแก้วที่มีความหนืด ดังนั้นการไล่ระดับอุณหภูมิ แต่ไม่มีสถานะความเค้นจึงถูกสร้างขึ้นความแข็งแรงที่แท้จริงของแก้วต่ำกว่าความแข็งแรงทางทฤษฎีมากตามกลไกการแตกหัก แก้วสามารถเสริมความแข็งแรงได้โดยการสร้างชั้นความเค้นอัดบนพื้นผิวกระจก (หรือที่เรียกว่าการแบ่งเบาบรรเทาทางกายภาพ) ซึ่งเป็นผลมาจากปัจจัยทางกลที่มีบทบาทสำคัญ

หลังจากการทำความเย็น การไล่ระดับอุณหภูมิจะค่อยๆ เคลียร์ และความเครียดที่ผ่อนคลายจะเปลี่ยนเป็นความเครียดที่ดีขึ้น ซึ่งส่งผลให้ชั้นความเค้นอัดกระจายอย่างสม่ำเสมอบนพื้นผิวกระจกขนาดของความเค้นภายในนี้สัมพันธ์กับความหนาของผลิตภัณฑ์ อัตราการเย็นตัว และค่าสัมประสิทธิ์การขยายตัวดังนั้นจึงเชื่อว่าเมื่อแก้วบางและแก้วที่มีค่าสัมประสิทธิ์การขยายตัวต่ำจะดับผลิตภัณฑ์แก้วดับได้ยากขึ้น ปัจจัยทางโครงสร้างจึงมีบทบาทสำคัญเป็นปัจจัยทางกลที่มีบทบาทสำคัญเมื่อใช้อากาศเป็นตัวกลางในการดับ จะเรียกว่าการดับแบบระบายความร้อนด้วยอากาศเมื่อใช้ของเหลว เช่น จาระบี ปลอกซิลิโคน พาราฟิน เรซิน น้ำมันดิน ฯลฯ เป็นตัวกลางดับ จะเรียกว่าการดับด้วยของเหลวนอกจากนี้ยังใช้เกลือ เช่น ไนเตรต โครเมต ซัลเฟต ฯลฯ เป็นสารดับสารดับโลหะคือผงโลหะ แปรงขนอ่อนลวดโลหะ ฯลฯ